باز هم شمشیر جهالت بر فرق شیعه

شب شهادت امیرالمومنین در نگاه اول تصویری از یک دعوای محلی بین اراذل و اوباش به چشم می آمد اما دقت که می کردی متوجه تکرار داستانی غم انگیز در شب عزا می شدی! وه که چقدر این شباهت  دردناک است.
افراد همان افراد و تجهیزات همان تجهیزاتی که در  اختلاف و نزاع بین الواط مشاهده می شود.
آیا اوباش از سر درد دین بر سر خود شکاف میزنند، یا که بیشتر از روی هیجان و خودنمایی در اجتماع است؟
چقدر اسلام مظلوم است!

همان هایی که در جشن ائمه در شب تولد بهترین و کاملترین انسان روی زمین، بیشترین ناهنجاری های اجتماعی را بر خلاف دستورات دین اسلام از خود بروز می دهند و تفریحشان تخریب اموال بیت المال است در شب غم و اندوه هم با آبروی اسلام حقیقی بازی می کنند.
آری...
بازهم شمشیر جهالت بر فرق شیعه نشست.
شمشیری که سالیانی است به دست بدخواهان اسلام (امریکا و انگلیس و صهیونیسم و...) به زهر جهالت آغشته گشته است.
متاسفانه مروج این جهالت ها معدود مجموعه ها، هئیت ها و مداحانی هستند که در پناه نظرات و فتاوای شاذ برخی از روحانیون در کمک به این جهالت، تمام قد ایستاده اند.

عن قریب است که آقایان  فرهنگ بی فرهنگی قمه زنی را که حاصل استناد به یک بیت شعر بی پایه و اساس (داد فتوا عاشقان را ...) است را  از واجبات دین شمارند و نماز را در ردیف مستحبات!!! چونانکه در هیئتی در محل خودمان خطیبی قضا شدن نماز صبح را به خاطر تا دیر وقت عزاداری کردن قابل تسامح دانسته بود!
و نیست مرهم و دوایی بر درد جاهلیت جز افزایش بصیرت.
که اگر بصیرت از مجموعه ای بیرون رفت، جایگزین آن بروز انواع ناهنجاری هایی همچون قمه زنی، زنجیر تیغی، زخم کردن صورت و یا قلاده بستن و صدای سگ تولید کردن و ... آن هم به اسم ائمه معصومین می باشد.

خدا عاقبت همه را به خیر کند...